GÜZ

o

bir buçuk odada yaşar
düş kuyusunun sonsuzluğuna yatardı

mersin ovası avuçlarına delişmen taylar koştururdu
oysa

şehir bok kokardı 

                       geceleri sidik.

Allahsız bir hacının gül yağlı nefesinde kavrulurdu
                                                                menekşesi

o

yoktu

bense sonsuzluğa savrulan 

                     tanrının  yadsıdığı

                             Zerdüşt idim

                                               
                                               tekin olmayan 
                                               sabahçı kahvesinde uyuklayan üçüncü şahıs.

Çıplaktım açtım

o

açtı
çıkınını
bir tutam siyah ah
                           bir umutsuz sarı
fırçası gümüş

Öyle bakma bana kahve kokusunda

gülme öyle nariçi nariçi

biliyorsun yar değil bana

aklım

alır gider başını

dağlara dağlara

YOL AYRIMI

Niyazi,elif,hasan,vakkas ahmet,zahraydılar ve daha çoktular

düşlerinin tahiri

davalarının zöhresiydiler

çoktular ve çocuktular

Sen

Ruhunu

Rehin verdin bir eskiciye.

Gidip alacağını savlarsın

paran olunca.

Saklama,

Savsaklama ahmet!

Satıldı o ruh

Bey sofralarında bir şişe rakıya.

Yol ayrımındasın

Ya

Bey sofralarının beş numaralı soytarısı

Ya da

Kardeş şenliklerinin

Halay başı olacaksın

ÇOBAN ATEŞLERİ YAKAR
KAN KIRMIZI GÜLÜŞÜN

ISıNIR İÇİM

KÜL İÇİNDE KOR KALBİM

I
çoban ateşlerinden sıçrayan
bir
çıngıdır
kalbim
biz
ustamızdan öğrendik gecenin evini tutuşturmayı
ve kardeş öpüşleriyle yangınlar çıkarmayı

ıı
ve
şimdi
o yangınlardan
elde avuçta kalan
siyah beyaz bir resimde
saçları üç numara traşlı üç gülüş
vitrinler sürgünü birkaç kaçak kitap
bir
de
kanlı gömlekler zulasında dürülü kavga

ve
ayrılık vakti
gözü kara bir öpüşün
alnımızda çıngılı külü

II
ve
şimdi o aykırılığın
nar kırmızısı yiğit gülüşü
hüznümle koyup yan yana düşünmenin hükmü
ilk celsede ölüm
neyleyim
neyleyim
ki
yar zülfüne sinmiş
vazgeçilmez gonca gülüm
şiir'e dğmiş
bala düşmüş ölüm

III
ölüm
birden bire olmuyor herzaman
ölüm
sensiz olmak ey rahmini bıçaklayan cenin
dala yürüyen su
tohumda sabırsız soluğum
ey susan çığlığım benim
yerin
göğün
ve bilcümle mahlukatın sahibi ellerin aşkına
hiçbir gerçek geminin alamadığı
gecekondu göletlerinde kağıttan gemilere yükleyip
pupa yelken deryalara sürdüğün
oyunların ve düşlerin aşkına
saklama avuçlerında
dost ateşine bakar gibi
yadigar gülüşünü koy alnıma

KAÇIŞ

kovuyorum kalabalığı
kendi içime sürgünler büyütüyorum
şenlik ateşleri yakılıyor işte tüm obalarımda
bir ormanı boyuyorum
beynimin coğrafyasında
adım atılmamış

ütopya
yeniden ütopya
kardeşce hayat
deli bir aşk

deli bir aşk
anarşist avuçlarımda danseden çingene

AŞKA DAİR

ÖZGÜRLÜK YASADIŞIDIR
AŞK
TA
ÖYLE


aşk sağlıktır
sağlık
ki
çıplak ayaklıdır
ne bot giyer ne nalın
ateşler içinde
kıstırılmış bir gerilladır
beni vuracaklar menevşe
yasımı tutma
beni unutma
şarkısını söyler
sürgün makamında

HASPAM

ah haspaam
fırtına kuşum
deli çingenem benim
içimde büyüyen saçma çocuk
üşümüş bir kedi yavrusu gibi geldiğinde
sıcaklığıma
öptüysem üşüyen avuçlarını
ve ağzını ay ışığına karşı
gökyüzünden
yağmurdan
toprak kokusu
ve sıcak ekmeği bölüşme sevincinden öte
varmıydıki doymazlığım

deli çingenem
has ekmeğim haspaam
ey
aykırılığımın sağrısında balkıyan
nar kırmızısı
kaç yıl varki
gizli bir yara gibi taşırım sevdanı